Hij was volleyballer in hart en nieren een speelde in zijn jonge jaren in de nationale top. Als jonge docent liet hij, samen met een collega-docent, gerust een team met 6 leerlingen alle hoeken van het veld zien. Maar geen van zijn kinderen koos voor volleybal. Kevin, Nymphe en Jolien kozen alle drie voor korfbal en zo raakte Jaap Landman bij Dindoa betrokken, als vader en sportliefhebber. Hij heeft nog een tijdje geprobeerd om bij onze recreanten zelf de sport onder de knie te krijgen, maar uiteindelijk is hij toch teruggekeerd naar zijn eigen volleybalsport.
Van die betrokken ouders zoals Jaap worden vaak snel gevonden door sportverenigingen en in 2004 werd Jaap gevraagd om lid te worden van de Technische commissie. Jaap bleek een ‘blijvertje’, want – inmiddels 20 jaar later – was hij nog altijd lid van de TC. Hij kende een ongelofelijk aantal mensen. Bij de uitwedstrijd van Dindoa 1 tegen Meeuwen in oktober 2023 bleek dat nog eens: leerlingen, oud-leerlingen, ouders van leerlingen, die hij ook al in de klas had gehad, maar ook leden van de Puttense volleybalvereniging OMS en natuurlijk Dindoa-leden.
Hij had een uitstekend geheugen, niet alleen voor mensen, maar ook voor algemene kennis. Hij deed graag mee aan pubquizen en moeilijk puzzels (jarenlang werd de hele kerstvakantie besteed aan het oplossen van de King William’s Trouw Test), maar ook het maken van de Dindoa-pubquiz was één van zijn hobby’s. Een aantal maanden voor de pubquiz begon hij al categorieën te verzinnen, songteksten er bij te zoeken, etc.. Het mondde elke keer weer uit in grandioze clubavond, waar bij serieus gestreden werd om de eer en de bitterballen.
Verder kon je Jaap altijd vragen voor het schrijven van een leuk stukje en voor het maken van foto’s. Hij was ooit één van de schrijvers van ‘Dindoa Boulevard’, de rubriek met twijfelachtig Dindoa-nieuws in ons clubblad ‘De Blauwwitter’.
De ontzetting was groot toen hij vlak voor kerst zo maar in elkaar zakte op school, maar de blijdschap was zo mogelijk nog groter toen hij deze aortadissectie op wonderbaarlijke wijze overleefde. Het ging zelfs zo goed dat hij al weer fietste, plannen had om het lesgeven weer op te pakken en concerten bezocht. Dat maakt het haast niet te bevatten dat het uiteindelijk zo mis ging. Ook voor Marian en de (klein)kinderen moet dit een onwerkelijke en ongelofelijk moeilijke ervaring zijn. We wensen jullie alle kracht toe om dit verlies te verwerken. We hopen dat Jaap, als de kleurrijke persoon die hij was, blijft voortleven in jullie en onze herinnering.
Namens heel Dindoa,
Het bestuur.